Okablowanie strukturalne sieci teleinformatyczne LAN | Poltel Telecom

Idea okablowania strukturalnego

sprowadza się do budowy systemu, który jest niezależny od zastosowanych aplikacji z wykorzystaniem urządzeń różnych producentów.

W ramach okablowania strukturalnego wyróżniamy trzy podsystemy okablowania:

• okablowanie szkieletowo- kampusowe
• okablowania szkieletowe - pionowe
• okablowania poziomego

Okablowanie kampusowe

Okablowanie kampusowe służy do tworzenia dużych sieci rozlokowanych w kilku budynkach. Przykładem takiej sieci między uczelni wyższych. Dzięki sieci kampusowej wszyscy użytkownicy kampusu składającego się z wielu obiektów mają dostęp do jednej sieci więc również do tych samych zasobów niezależnie gdzie nastąpi logowanie.

Okablowanie pionowe

Okablowanie pionowe to część systemu okablowania strukturalnego, która łączy ze sobą poszczególne kondygnacje w budynku. Jest to element, który stanowi szkielet całej sieci koncentrując cały ruch sieciowy, dlatego należy uwzględnić możliwość zastosowania większej przepustowości w tym segmencie, aniżeli w przypadku okablowania poziomego.

Okablowanie poziome

Okablowanie poziome to część okablowania strukturalnego, która łączy punkty abonenckie, czyli gniazdka sieciowe użytkownika z punktem dystrybucyjnym na danym piętrze. Ze wszystkich gniazdek na danym piętrze poprowadzone są przewody sieciowe do panelu krosowego znajdującego się w punkcie dystrybucyjnym.

Jak stworzyć wydajną sieć LAN?

Projektując sieć LAN, najczęściej stosujemy schemat oparty na topologii rozszerzonej gwiazdy. Stosowanie takiej topologii wymusza stopniowanie ważności punktów rozdzielczych.

• Centralny punkt sieci - to miejsce, w którym przechowywane są serwery, rutery, realizowany jest dostęp do Internetu.
• Centralny punkt dystrybucyjny - to miejsce które zbiera okablowanie strukturalne całej sieci LAN, bardzo często fizycznie CPS oraz CPD to te same miejsca
• Budynkowy punkt dystrybucyjny - w którym zbiera się okablowanie z danego budynku, w którym BPD został umieszczony,
• Kondygnacyjny punkt dystrybucyjny – to miejsce w które zbiera okablowanie z danego piętra i przechowuje urządzenia aktywne dla tego piętra,
• Lokalny punkt dystrybucyjny – stosowany w dużych sieciach, jako przedłużenie segmentu ze względu na zachowanie długości toru.
• Punkt abonencki - to miejsca, które służą do podłączania urządzeń końcowych do sieci. Okablowanie strukturalne projektowane jest jako sieć kablowa w budynku zapewniająca dostęp z każdego punktu abonenckiego do różnych systemów.

Całość okablowania strukturalnego ma zapewniać nadmiarowość, elastyczność i prostotę użytkowania. Istotnym wyróżnikiem, na który należy zwrócić uwagę jest gwarancja na elementy i całą sieć którą oferują producenci sieci. Gwarancja najczęściej 25 letnia jest wydawana dla sieci wybudowanych przez certyfikowanego wykonawcę, który wykonuje pomiary certyfikacyjne wykonanej przez siebie sieci potwierdzające spełnienie wymagań transmisyjnych. Należy pamiętać, że kluczowym elementem do uzyskania takiej gwarancji jest zastosowanie elementów systemu okablowania pochodzących wyłącznie od jednego dostawcy w całym torze transmisyjnym.

Normy opisujące wymagania dla okablowania strukturalnego

Standard okablowania strukturalnego definiują międzynarodowe normy:

• TIA/EIA 568 – amerykańska,
• EN 50173 – europejska,
• ISO/IEC 11801 – międzynarodowa.

Polska norma to PN‑EN 50173 w której umieszczono wykaz struktur i konfiguracji podsystemów okablowania strukturalnego, ale również kampusowego, szkieletowego i poziomego. Dodatkowo należy się kierować normami:

• PN-EN 50174 – dotyczy instalacji okablowania, m.in. wykonania instalacji wewnątrz i na zewnątrz budynków.
• PN-EN 50346 – zawiera wytyczne odnośnie do badania okablowani.

W normie TIA/EIA 568 zdefiniowane są dwa określenia permanent link i channel-link służące do określenia metody pomiaru sieci.

Kategorie okablowania według normy TIA

• Kategoria 3 (Cat3)

przepustowość do 10 Mbit/s na odległość do 100 metrów.

• Kategoria 5 (Cat5)

przepustowość do 20 Mbit/s na odległość do 100 metrów.

• Kategoria 5e (Cat5e)

częstotliwość do 100MHz, przepustowość do 1 Gbit/s na odległość do 100 metrów.

• Kategoria 6 (Cat6)

częstotliwość do 250MHz, przepustowość 1 Gbit/s na odległość do 100m, przepustowość do 10 Gb/s na odległość do 55 metrów.

• Kategoria 6A (Cat6A)

częstotliwość do 500MHz, przepustowość do 10 Gbit/s na odległość do 100 metrów.

• Kategoria 7 (Cat7)

częstotliwość do 600MHz, przepustowość do 10 Gbit/s na odległość do 100 metrów.

• Kategoria 7a (Cat7a)

częstotliwość do 1000MHz, przepustowość do 10 Gbit/s na odległość do 100 metrów z zastosowaniem złączy specjalistycznych.

• Kategoria 8 (Cat8)

częstotliwość do 1600-2000MHz cat8 jest najwyższą kategorią w normie TIA. Ten typ umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 40 Gb/s na odległość do 30 metrów. Charakteryzuje się zwiększoną ilością skrętek i skrętów na jednostkę długości, co pozwala na osiągnięcie lepszych parametrów przesyłania sygnału oraz mniejszą utratę sygnału.

Kategorie okablowania według normy ISO

1. Klasa D: oznaczona jako klasa D (Cat5e) umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 1 Gb/s na odległość do 100 metrów. Cat5e charakteryzuje się częstotliwością pracy do 100 MHz.

2. Klasa E: oznaczona jako klasa E (Cat6) umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 10 Gb/s na odległość do 55 metrów. Cat6 charakteryzuje się częstotliwością pracy do 250 MHz.

3. Klasa F: oznaczona jako klasa F umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 10 Gb/s na odległość do 100 metrów. Cat7 charakteryzuje się częstotliwością pracy do 600 MHz i dodatkową warstwą ekranowania.

Jakie są metody pomiaru sieci teleinformatycznych?

Metoda pomiaru sieci: Pernament link

określa stałą, nieusuwalna część infrastruktury okablowania w postaci nieprzerwanego kabla pomiędzy gniazdkiem a panelem. Tą metodę testowania wybiera się aby potwierdzić czy okablowanie poziome rzeczywiście działa zgodnie ze standardami.

Metoda pomiaru sieci: Channel-link

stosujemy, gdy weryfikujemy całą sieć łącznie z przewodami krosowymi. Zdefiniowanych jest osiem klas i odpowiadających im kategorii okablowania strukturalnego A, B, C (kategoria 3), D (kategoria 5), E (kategoria 6), EA (kategoria 6A), F (kategoria 7), klasa FA (kategoria 7A).

Okablowanie strukturalne w budynkach

Okablowanie strukturalne różnych budynków może być łączona w jedną całość za pomocą sieci kampusowej. Do budowy sieci okablowania strukturalnego wykorzystuje się kable miedziane (koncentryczne i czteroparową skrętkę) oraz kable światłowodowe. Ze względu na dopuszczalną długość toru miedzianego wynoszącą 90 m oraz ograniczenia w przepustowości coraz większą popularnością cieszy się okablowanie światłowodowe.

Sieć światłowodowa w dużej mierze stosowana jest w sieci kampusowej oraz do łączenia budynkowych, kondygnacyjnych i lokalnych punktów dystrybucyjnych. Okablowanie miedziane najczęściej stosowana jest do łączenia kondygnacyjnych i lokalnych punktów dystrybucyjnych z punktami abonenckimi. Okablowanie strukturalne podlega pomiarom certyfikacyjnym, które potwierdzają, że system okablowania strukturalnego jest zgodny z obowiązującymi standardami (klasą, kategorią)

Niezależnie od wyboru technologii, POLTEL Telecom ma gotowe rozwiązania w zakresie okablowania strukturalnego na przyszłość. Wysoka jakość produktów i przemyślane rozwiązania gwarantują niezawodność i dostępność transmisji. Modułowość rozwiązań zapewnia projektantom i użytkownikom wysoki stopień elastyczności i skalowalności.